١ — ص عر. ؟ : معطوقه .
معطوف ] )ه ق ق اقق ق
.١ اكلمش ، مائل، بر طرفه
طوغری دونمش .٢ عزو
و اسناد اولنان، ویریلن ، راجع
و عائد اولان: اونك كلمه سی
كبرینه معطوفد ر؛ بولقردی قائءلنه
معطوف اولمق لازم كلیر بو
معنا عربیده یوقدر.) .٣ ر.
بر حرف عطف واسطه صیله
دیكر كلمه یه مربوط )كلمه كه،
دیكریه ه »معطوف طیه ،
دیرلر.

1 s ar maşuka hik k ak k 1 anılmış mhl bir tarafa doğru dünmüş 2 azv ve isnat evlenen verilen raci ve ait olan onun gelmesi kübrana matuftur bulurdu eline matuf olmak lazim gelir bu mana irbide yoktur 3 r bir harf atıf vasıta ile diğer gülüme ye merbut gülüme ki diğerye matuf taya derler

Kamus-ı Türki | Sayfa:1377 | Sıra:5

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük