مفخ ا صف عر. : فجره ق
شج )فخر دن س افتعال )
.١ اوكنن، افتخار ایدن، بر شیئی
مدار افخخار عد ایدوب اونكله
سو ین و قولنوقلری قباران:
هر قوم اسلافنك ما ثریله مفتخردر
ذكی و تربیه لی اولاد باباسی
اولمغله انسان مفتخر اولور. .٢
شانلی شرفلی ، باعث فخر
و شرف. .٣ وظیفه دار اولمقسزین
[ مجرد جالب فخر و شرف اولمق
اوزره بر هیئته اسما داخل او —

mfh a saf ar fecre k şecc fahr dens iftial 1 övünen iftihar eden bir şeyi medar iftihar add edip avenkle sev yen ve kulakları kabaran her kavm islafnın m serayla müftehirdir zeki ve terbiye ley evlad babası olmağla insan müftehir olur 2 şenli şerefli bais fahr ve şeref 3 vazife dar olmaksızın mücerret calip fahr ve şeref olmak üzere bir heyete esme dahil o

لان، فخری : هیئتك اعضاه
مفنخره سی فخری اعضاسی.

lan fahrı heyetin aza manzarası fahrı azası

Kamus-ı Türki | Sayfa:1384 | Sıra:14

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük