مگر - Meğer
مگر / Meğer
Kamus-ı Türki
ك ) د. فا. .١ استثنا سان
مگر ا ایدر، انجق ، الا ، شو
قدركه بو ایش قولای اوله .
ماز مكر سز همت ایدرسە كز.
.٢ غفلتدن صكره اكلاشیلان
بر ش حقنده قوللانیلیر، حالبوكه :
بن طبیب ارامغه كیتدم مكر او
ایبلشوب طیشاری چیقش.
— برنجی معنا ایله مگركه
و ایكنجی معنا ایله مگرسه
صورتنده دخی قوللانیلیر:
یارین مطلق كلیرم مكركه خسته
اوله یم )دائما فعل التزامی ویا
بونك عكمنده بر امر ویا نهی
غائب ایله قوللانیلیر): بن اونی
صباح بكلییوردم مكر سه او
اقشامدن كلمش. )بو حالده دائما
صیغهء روایت ایله استعمال
اولور.!
ked fa 1 istisna san meğer a eder ancak ela şu kadarki bu iş kula ola mhz mekr siz himmet ederse giz 2 gafletten sonra enleşilen berş hakında kavllanılır halbuki bin tabib aramağa gittim meğer o eybeleşip dışarı çıkış berinci mana ile meğerki ve ikenci mana ile meğerse suretinde dahi kavllanılır yaryan mutlak gülürüm meğerki hasta ola yem daima fiil iltizamı veya bunun ikminde bir emr veya nehy kayb ele kavllanılır ben onu sabah bekliyordum meğer se av akşamdan gelmiş bu halda daima sığa rivayet ile istimal olur
Kamus-ı Türki | Sayfa:1398 | Sıra:11
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük