منصب - Munsabb
منصب / Munsabb
Kamus-ı Türki
— ص عر. : منصبه .
ممصب )ه صبب» دن سمه انف ال)
دوكیلن، انصباب ایدن، دكیزه
ویا بر ایرمغه قاوشان : طونه
قره دكیزه منصب اولور.
s ar mansıpa mansıp e sabeb den semme anif el düğilen insibab eden denize veya bir ırmağa kavuşan dona kara denize mansıp olur
Kamus-ı Türki | Sayfa:1418 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük