موكل - Müvekkel
موكل / Müvekkel
Kamus-ı Türki
فڭ ق ص ص عغر. : موكله .
مو كل )ه وكاله دن مم) تو
كیل اولنمش، بری طرفندن
وكیل نصب ایدلمش: فلان
طرفندن موكل بر ادم كلدی.
وسس صه س عر. ؟ : موكله .
موكل ! )ه وكا له» دن سنه تفعیل)
an kass s amr müvekkile müv göle vikâladanmam tü keyl evlenmiş biri tarafından vekil nasb edilmiş falan tarafından müvekkil bir adam geldi ses de s ar müvekkile müvekkile vika lehudan sene tafsil
وكیل تعیین ایدن، بر دعوی
وكیلنك نامنه دعوی ایتدیكی
صاحب مصلحت: موكلی نامنه
بر استدعانامه ویردی.
vekil tayin eden bir dava vekilnin namına dava ettiği sahib maslahat müvekkili namına bir istidaname verdi
Kamus-ı Türki | Sayfa:1434 | Sıra:12
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük