هباء - Hebâ
هباء / Hebâ
Kamus-ı Türki
— سد. عر. .١ انمحه سوز ؛
همباء هباه منتور ڭ هوایهق لمش
اینجه توز. .٢ اسراف ، تلف :
و هبا اولدی؛ مبایه كیتدی ٣٠
بوش، بهوده ، نافله : بو قدر
چالیشه مز هبایه كیتدی ق
sed ar 1 anına söz heba heba müntevirin hevaya lem ayınca tüz 2 israf telef ve heba oldu mYA gitti 30 boş behvde nafile bu kadar çalışa mezz hebaya gitti k
Kamus-ı Türki | Sayfa:1507 | Sıra:20
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük