هیكل - Heykel
هیكل / Heykel
Kamus-ı Türki
لق صدد. عر. جم: هیاكل.
هیكل .١ شیم بنا و علی
الخصوص معبد. بتخانه . .٢ تر.
طاشدن ویا طونج و سائره دن
انسان ویاعیوان صورتی، صنم
فر. .١١ )لسانمزده عربی او
لمیان بو ایكنجی معنا ایله
مستعملدر)
lakk saded ar cem heyakil heykel 1 şeyim bine ve ali elhusus mabed puthane 2 ter taştan veya tunç ve saireden insan yayvan sureti sanem fer 11 lisanımızda arabı o lemyan bu ikinci mana ile müstameldir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1520 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük