ا - Elif
ا / Elif
Kamus-ı Türki
س تركجه ده دخی مستعمل
الغباء عربینك برنجی حرفیدر.
عرییده فتحه یی تقویه ایچون
قوللانلدیغنده »الف » و كندی
باشنه متحرك و یاساكن اوقونده
یفنده »همز ه دینلیرسه ده ، تركجه
ده )ا) شكلنده اولاننه الف ،
و )) شكلنده یازیلاننه همزه
دینلیر. ق ق ١ شكل
سریانیسندن، و ایكنجیسی م شكل
عبرانیسندن مأخوذدر. اك اسكی
شكلی بر اوكوز باشی رسمندن عبارت
اولمغله ، عموم السن سامه ده مشترك
اولان اسمی ده بوكا دلالت ایدر.
تركی الاصل كلمه لرده یالكز باشده
مزه كبی اوقونوب، ا لتنده )و)
ویاخود )ی) پولنمازسه ، همان
دائما مفتوح اوقونور. بنا علیه
تركی الاصل و اجنبی كلمه لرده الفف
مفتوحه نك )ثه) صورتنده تحر
یری عبثدر ب مزه دن صوكره الف
كلیرسه ، ایكیسی برابر )ا) شكلنده
یازیلیر. رقم كبی استعمالنده یعنی
ایجد حسابنده )١) عددینه
اشارتدر.
s terkçe de dahi müstamel ilga arabının berinci harfıdır arryıda fethe yiy takviye için kullanıldığında elf ve kendi başına müteharrik ve yasaken okunda yefende hemze denilirse de terkçe daha şekilinde olanına elif ve şekilinde yazılanana hemze denilir k k 1 şekil süryanisinden ve ikincisim şekil ibranisinden mehuzdur an eski şekili bir öküz başı resminden ibaret olmağla amım elsin samma de müşterek olan esmi de buna delalet eder tirki elasl gülüme lerde yalnız başta meze gibi okunup a letinde ve veyahutu pulenmezse heman daima meftuh okunur bine ali tirki elasl ve ecnebi gülüme lerde elif nikse suretinde tuhaf yeri abestir b mezeden sonra elf gülürse ikisi beraber a şeklinde yazılır rakım gibi istimalında yani icad hesapında 1 adetine işarettir
Kamus-ı Türki | Sayfa:15 | Sıra:1
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük