اذاء - Ezâ
اذاء / Ezâ
Kamus-ı Türki
اقق صدد. عر. اینحیتمه ، اذیت ،
٢ د ١ مم. ق —
رنجش، جفا ، جسور،
خلقك .
ا زار : كیمسه یه جسور و اذا
ak saded ar incitme eziyet 2 d 1 mm k renciş cefa cesur halkın a zar kimse ye cesur ve izen
ایتمه ملی.
etme mülü
Kamus-ı Türki | Sayfa:85 | Sıra:17
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük