اشك - Eşek
اشك / Eşek
Kamus-ı Türki
ظ —. ) اشمك ، دن
اشك! كما و بینمكه ارا
معروف چارپا، حمار، خر ، مر—
كب: دیشی اشك اشك یاوریسی،
مصر، بغداد اشكی. م. احمق،
عقلسز، ادرا كسز ، قبا و شاه
سبتسز ادم. ١ اشك اریسی بان
ویرمز یبان اریسی. اااشك
ایڭولی افراط درجه سنده
عناد. ا اشك اویونی، ایتیشه رك
و اوریشا رق اولنان قبا شاقه .
اشك بالیغی عقوری مورینه .
١ اشك خیاری بر نبات. ١١
اشك دیكنی ق یبان انكیناری.
ا اشك سیڭگی ، ات یڭگمی.
اشك شاقه سی ایتیشه رك
اولنان قبا شاقه .! اشك طور.
یی ع بر جنس نبات. ا اشك
قوردی ، یراشكی عگیوه . اشك
قولاغی اذن الخمار )نبات).
z aşmek den aşın kema ve binimine ere maruf çarpa himar har mır keb dışı eşin eşin yavrusu mısır bağdat eşkim ahmak aklsız adra kesiz kaba ve şah sebtsiz adım 1 aşın arısı ban vermez yaban arısı işin ayınılı ifrat derece sende inad a aşın uyunu aytışarak ve vuruşa rak evlenen kaba şakka aşın balyğy akuru murana 1 aşın hiyarı bir nebat 11 aşın dikini k yaban enekyeneri enekyenerye aşın sineki at yenimi aşın şakası etişerek evlenen kaba şakka aşın dur yiy a bir cins nebat a aşın kordu yaşlı give aşın kulakı izin ilhmer nebat
Kamus-ı Türki | Sayfa:118 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük