اصابت - İsabet
اصابت / İsabet
Kamus-ı Türki
— س عم . )— ای
اصابت دن مز اورا
راست كلمه، طوغری وارمه ،
برینی بولمه : اوق هدفه ، قور.
شون اوه اصابت ایتدی. .٢
طوغری بر رأی و مطالصه د
بولنمه : سویلدیكنده نادرا
اصابت ایدر: اصابت بیوردیكز.
.٣ دوشمه ، طوتمه ، طوقنمه :
فلانه قرعه ، نزول ، صاعقه
اصابت ایتدی. .٤ مناسب و.
تام وقتنده اولان ایش و فعل
و حركت اصابت اولدی: اصا —
بتكه سزده بولندیكز. ! اصابت
عین ، اصابت نظر عكوز دكمه .
١ اصابت قرین. اصابت معتاد
دائما اصابت ایدن، صاشب،
طوغری. ك ح پك مناسب ،
پك ایی. ایی اولدی.
s am ay isabet den mezz ora rast gülüme doğru varma birini boluma ok hedefe kur şuun o isabet ayetti 2 doğru bir rey ve mütalaa d bulunma söylediğinde nadiren isabet eder isabet buyurtunuz 3 düşüme dutuma dokunma falana kara nüzul saika isabet etti 4 münasib ve tam vaktında olan iş ve fiil ve hareket isabet oldu asa bitki sizde bölüntünüz isabet ayn isabet nazar göz dikme 1 isabet kıryen isabet mutat daima isabet eden sahib doğrun h pek münasib pek ayı ayı oldu
Kamus-ı Türki | Sayfa:120 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük