اكمه - Ekme
اكمه / Ekme
Kamus-ı Türki
امه ور تامر
زرع جمفتجینك بو مو—
سمده بغدای ! كمسه سی. ك ص.
اكلمش، اكمكله وجوده كلمش:
بو چایر خدایی نابت میدر یوقسه
اكمه میدر ق
üme ver teemmür zer cmftcynk bu müv semmde buğday kemsesin s anılmış enmekle vücuta gelmiş bu çayır hudayı nabit mıdır yoksa anma mıdır k
Kamus-ı Türki | Sayfa:150 | Sıra:24
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük