امت - Ümmet

امت / Ümmet
Kamus-ı Türki


] — س عره جم: .١ ٣١ بر
مس )لسانله متكلم انسانلر
مجموعی ق امم قدیمه ، امم متّآ خره ،
اممم اسلامیه . .٢ بر پیغمیرك
دین حقه دعوت ایتمكه من
طرف اله مأمور اولدیغی جماعت
امت دعوت دعوت اولنوب ده
انكار ده اصرارله ایمان كتیره
مینلر امت اجابت ء دعوت
اولوب ایما نه كلنلر. ١ امت
محمد )صلم) عضر كائنات افندمز ك
دعوت بیوردقلری قوم نجیب
عرب و بعده بونلره تابع اولان
عجم و بربر و ترك وسائره ، ملت
اسلامیه .
لسانمزده غلط فاحش اولارق بو
كله »ملت » معناسیله وه ملت»
لغتی بونك یرینه قوللاتیلوب، مثلا:
١٠ مست اصلامیه وه ملت عثمانیه »
دینلیور؛ حالبوكه مسنه دینسك
اقتضا ایدر. بویله خطا لرك لسان
ادییدن اولسون دور طوتلمسی الزمدر.


s ara cem 1 31 bir mes lisanla mütekellim insanlar mecmu k ümüm kadime ümüm hatta hara emmem islami 2 bir peygamberin din haka davet etimine men taraf ala memur olduğu cemaat ümmet davet davet evlenip de enkar de ısrarla iman getire meynler ümmet icabet i davet olup ayma ne gelenler 1 emt muhammed salm amr kainat âfendimizin davet buyurdukları kum necip arab ve bade bunlara tabi olan accım ve berber ve terin vesaire millet islami lisanımızda galat fahiş olarak bu güle millet manasıyla veh millet lügatı bunun yerine kullatılıp mesela 10 mest ıslamaya veh millet osmaniyye deniliyor halbuki mesine deynsin iktiza eder böyle hata lerin lisan adyıdan olsun devr tutulması elzemdir


Kamus-ı Türki | Sayfa:163 | Sıra:8

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.