امید - Ümîd
امید / Ümîd
Kamus-ı Türki
— . فا. ]شعر ده بعضا
امید ] میمك نیمیه أونم
اومو، اوممه ، امل، مأمول امید
ایتمك، امیدی اولمق اوممق امید
ایدیورم، امیدم واردر، اومارم
امیدی كسمك، قطع امید ایتمش
مأیوس و نومید اولمق، امید
ویرمك عاومدیرمق، مأمول ایتد
یرمك؛ امیدله یاشامق ع دائما امید
ایدوب ده املنه نائل اولەمامق.
ا. امید بر ونی افریقانك
منتهای جنوبنده كی برون و او
جوارلردن عبارت مدكت.
fa şiir de bazen ümit mımın nimye onum umu evmeme emel memul ümit etmek ümydü olmak ummak ümit ediyorum ümydüm vardır umarım ümydü kesimin kat ümit etmiş meyus ve nevmit olmak ümit vermek oydurmak memul aytd yerimin ümitle yaşamak a daima ümit edip de emeline nail olamamak a ümit bir venni afrikanın münteha cünüpündeki burun ve o civarlardan ibaret müddet
Kamus-ı Türki | Sayfa:169 | Sıra:14
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük