امیر - Emîr
امیر / Emîr
Kamus-ı Türki
ق »سد. صه عر. جم: امراه .
امیرا )د امر، دن ص .١٤٠
بر قوم ویا مملكتك باشی، بك،
رئیس : مسقط، ریاش امیری.
.٢ بیوك بر خاندانه منسوب ،
نجیب ، اصیل ذات. .٣ تر. شریف
k sed de ar cem ümera emire d emr den s 140 bir kavm veya memleketin başı ben reis maskat yaş emiri 2 büyük bir hanedana mensup necip ısıl zet 3 ter şerif
معنا یه كلمر.) ا امیر اخور
یاخود میر اخور. ١ اخور.
ا امیرالامراء. یا: امراء. ا امیر
الجمیش ع اسكی عرب حكومتلرنده
سر عسكر، باش قوماندان.
ا امیر المجء حجاجك ایشلرینه
نظارت ایتمك اوزره جانب جلیل
خلافت عظمادن منصوب ذات.
ا امیر مكه مكرمه مكه مكرمه
و جوارلری شرفا و ساداتیله
عربانك ایشلرینه باقمق و والی
ایله برلكده اسایشی محافظه ایتمك
اوزره جانب جلیل المناقب خلافت
عظمادن نصب و تعیین بیوریلان
و شریف ؟ عنوانیله دخی
معروف اولان شرفادن بر ذات.
ا امیر الم منین، خلیفه اقدس
اسلام. )اڭ اول بو عنوانی حفرت
عمر الفاروق رضی اله عنه افندمز
المشدر. ) — فارسیده همزه نك
اسقاطیله ) میر) دینلوب، بو
دخی لسانمزه كچمشدر. باذمیر.
mana ye gelme a emir ahır yahut mir ahır 1 ahır a amyralamrai ya ümera a emir elceyş a eski arab hükümetlerinde sırr asker baş kumandan a emir ilma haccacın işlerine nezaret etmek üzere canip celil hilafet uzmadan mansub zet zaten emir meke mükerreme meke mükerreme ve civarları şürefa ve sadatıyla urbanın işlerine bakmak ve vali ile birlikte asayişi muhafaza etmek üzere canip celil menakıp hilafet uzmadan nasb ve tayin buyurulan ve şerif unvanıyla dahi maruf olan şürefadan bir zet zaten emir alım minyen halife akdes islam an ol bu unvanı hazret amr alarak radıye ala ana afendimiz almıştır fariside hemezenin ıskatıyla mir denilip bu dahi lisanımıza gecmiştir İzmir
Kamus-ı Türki | Sayfa:169 | Sıra:21
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Emîr - امیر maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler