انتساب - İntisâb
انتساب / İntisâb
Kamus-ı Türki
ع سد. عر. جم: انتسا
[ نسا ب بات. ق نسبه» دن
مص. افتعال) بر بیوك ادمه ویا
بر دائره و هیئت و خاندانه مر
بوط و متعلق اولمه ، ارتباط ،
تعلق ، منسو بیت: بو خاندانه
اسكیدن انتسابی واردر؛ طریقت
نقشبندی یه انتساب ایتدی.
a sed ar cem intisab nesâb bat k nisbetenden mas iftial bir büyük adama veya bir daire ve heyet ve hanedana mır bevd ve müteallik olma irtibat taalluk mensup beyt bu hanedana eskiden intisabı vardır tarikat nakşibendi ye intisab etti
Kamus-ı Türki | Sayfa:172 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük