انصباب - İnsibâb

انصباب / İnsibâb
Kamus-ı Türki


. سد. عر. )ه صبا به
] نجباب ! دن ڭ انفصال)
١ دوكلمه ، منصب اولمه قیزیل
ایرماق قره دكیزه انصباب ایدر.
)ه منصب اولمق، تعبیری داها
مستعصلد .). .٢ ط . اخلاطك
بدنك بر یرینه دوكیلوب طوپلا
نم سی. )فر. )٣ ٥٢ ١٥٥


sed arra saba be cenab denin infisal 1 dökülme mansıp olma kızıl ırmak kara denize insibab eder edere mansıp olmak tabiri daha müstaid 2 ve ahlatın bedenin bir yerine dövülüp topla nem si fer 3 52 155


Kamus-ı Türki | Sayfa:178 | Sıra:19

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.