ع - Ayn

ع / Ayn
Kamus-ı Türki


] ع. ص )عریده س.)
خ ! تركجه الغبانك یكرمی برنجی
حرق اولوب، بوغازدن اولان
مخرجی السنه سامیه یه مخصوص
اولمغله ، لسانمزده یالكز عربیدن
مأخوذ كلمه لرده بولونور. الفبانك
ترتیب اصلیسی اولان ایجد صره !
سنده اون التنجی حرف اولوب،
شكل عبرایس و و شكل سرله
نیسی حه دركه عری ایله مشا
سمتلری ظاهردر. شكل اصلئ
قدیمی بر دائره و حلقه دن عبا.
رت اولمغله السن سامیه ده كوز
دیمك اولان بو اسمله تسمیه او—
لنمشدر. لسان یونانیده بو شكل
اصلی یی )) محافظه ایتدیكی
حالده. حركه یرینه كچوب، ضم
مبسوطه ثقیله كبی اوقونور. عربی
اولمیان كلمه لرده استعمالیله مثلا
عربه و علكساندر یازلمسی غلط
فاحشدر. رقم كبی استعمالنده
٧٠ عددینه دلالت ایدر.


a s üryde s h terkçe ağanın yirmi berinci hark olup boğazdan olan muhreci alsına sammya ye mahsus olmağla lisanımızda yalnız arabiden mehuz gülüme lerde bulunur elifbanın tertib aslisi olan icad sıra sende on altıncı harf olup şekil berreni ve ve şekil serle nisi de derki arı âyilemişe semtleri zahirdir şekil ıslı kadimi bir daire ve halkadan aba ibaret olmağla elsin sammya de göz demek olan bu isimle tesmiye o evlenmiştir lisan yunanide bu şekil asliyi muhafaza ettiği halda harki yerine gecip zam mebsuta sakile gibi okunur arabı olmayan gülüme lerde istimalıyla mesela araba ve lisandır yazılması galat fahiştir rakım gibi istimalında 70 adetine delalet eder


Kamus-ı Türki | Sayfa:920 | Sıra:1

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.